هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
آخرین نوشته ها
چگونه از کودک خود مراقبت کنیم؟ اشتباه متداول در مراقبت از کودکان
02
بهمن
بهمن
چگونه از کودک خود مراقبت کنیم؟ زمانی که کودک ما راه رفتن را می‌آموزد، مراقبت از او برای والدین سخت می شود.
زیرا دوران اوج بررسی‌های او فرا می رسد. بنابراین تمام مادران باید یاد بگیرند چگونه از کودک خود مراقبت کنیم؟
مادران باید یاد بگیرند خانه‌شان را که از این پس این بازرس کوچولو در آن آشیانه خواهد کرد چگونه درست کنند.
- یا می‌توان خانه‌ای مخصوص افراد بالغ داشت
- و یا خانه‌ای که در آن خطری برای بچه وجود نداشته باشد.
اشتباه متداول در مراقبت از کودکان
اگر راه حل اول را انتخاب کنیم، باید چه به طور شفاهی و چه به صورت عملی انرژی زیادی برای ترمز فعالیت‌های فرزندمان به کار ببریم.
مرتب باید بگوییم «نه» و روی دستش بزنیم که به وسائل دست نزند.
بسیاری از مادران اینگونه رفتار می‌کنند.
آنها سعی می‌کنند فرزندشان را در خانه‌ای بزرگ کنند که برای افراد بالغ درست شده است نه برای بچه‌ها.
از نظر علمی، این کار اشتباه بزرگی در تعلیم و تربیت است.
خیلی از مادران به فرزندشان یاد می‌دهند به اشیایی که مال بزرگترهاست دست نزنند.
مادر به عنوان معلم خانه می‌تواند چنین کند، ولی این کار مانع رشد کنجکاوی و احتیاج اساسی کودک به شناسایی اشیای پیرامونش می‌شود.
به محض اینکه فرزندمان شروع به راه رفتن می‌کند؛
- باید داخل خانه را با چشم دیگری بنگریم- با چشم کارآموزی که در حال یادگیری راه رفتن است.
- باید اشیای شکستنی و خطرناک را از دسترس او خارج کنید.
- او باید بتواند بدون هیچ خطرِ صدمه زدن به خودش و یا شکستن اشیای تجملی در خانه گردش کند.
بنابراین گلدان‌ها و ظروف چینی را از دسترس او دور کنید.
توجه “چگونه از کودک خود مراقبت کنیم؟” توجه
“خانه‌ای که در آن هزار نوع ممنوعیت وجود داشته باشد مسلما محیط دلپذیری برای تجربه اندوزی فرزندمان نخواهد بود.”
خوب، چگونه از کودک خود مراقبت کنیم؟
باید هوشیار باشیم و او را در مقابل خطرات پنهانی محافظت کنیم.
زیرا فرزندمان هنوز نوزاد است. انگلیسی‌ها لقب «ولگرد کوچولو» را به کودک این سن داده‌اند که لقب بسیار مناسبی است.
قدرت مشاهده و قضاوت او بسیار محدود است.
او فرقی میان چیزهای خطرناک و غیرخطرناک نمی‌گذارد و تحقیقاتش همیشه به دهانش ختم می‌شود.
هر چند که هنوز نوزاد است ولی قادر به رفت و آمد است.
به عقیده صاحب نظران اگر والدین احتیاط‌های لازم را در خانه به عمل بیاورند، پنجاه تا نود درصد حوادثی که درخانه‌ها منجر به کشته و یا زخمی شدن شدید اطفال می‌شود کاهش می‌یابد.
یک_ چگونه از کودک خود مراقبت کنیم؟
توصیه می‌کنیم به جای تهیه فهرستی از کارهای لازم برای کنترل کودک خود؛ عادت کنیم از دید یک کوچولو، خانه را بررسی کنیم نه با فکر یک آدم بالغ.
این اولین موضوع در جواب سوال از چگونه از کودک خود مراقبت کنیم؟ می باشد.
به نظر شما قرص‌های آسپیرین که در جعبه داروهاست، مسکنی است که هنگام سردرد می‌خوریم.
ولی به نظر نوزادمان آنها آب‌نبات‌های جدید هستند.
او با خوردن یک بسته از این «آب‌نبات‌ها» می‌تواند خود را به کشتن بدهد.
بنابراین باید بررسی دقیق و منظمی از تمام خانه‌مان داشته باشیم.
سعی کنیم از دید یک کودک آن را بررسی کنیم. فکر کنیم
«چیزی این جا نیست که اون بتونه برداره؟ چیزی که بتونه برداره و بذاره دهنش و به خودش صدمه بزنه»
پس تمام آنها را از دسترس او دور کنیم.
چگونه برای مراقبت از کودک خود، خطرات خانه را از بین ببریم؟
۱/ مواد سمی
- هر چیز سمی‌ای را ، یعنی تمام داروها و محصولات سمی، دور از دسترس کودک بگذارید.
- تمام چیزهایی که زیر دستشویی، ظرف‌شویی آشپزخانه، روی زمین و غیره وجود دارند بررسی کنید.
- آیا نوزادتان می‌تواند به یکی از محصولات زیر دسترسی پیدا کند:
آمونیاک جهت تمیز کردن خانه،کلر، سم ضدمورچه، پولیش اتومبیل، سیگار، ضدیخ، وایتکس، رنگ سربی، واکس، سم گیاهی، واکس مبل، داروهای ضدحشرات و ضدبید؟
۲/ داروها
جعبه داروها از نظر مواد سمی بسیار غنی است.
داروهایی که استفاده از آنها برای افراد بالغ به مقدار کم، بی‌خطر است می‌تواند برای کودکان خردسال کشنده باشد.
در جعبه داروهای شما حتما آسپیرین یا داروهای خواب‌آور، شربت های کدئین‌دار، داروهای آرامش‌بخش و همین طور داروهایی که از نسخه‌های قدیمی باقی مانده‌اند وجود دارد.
تنها راه حفاظت مطمئن از جعبه داروها (یا هر کمد و گنجه دیگری که در آن مواد سمی را نگهداری می‌کنید) قفل کردن آن است.
۳/ وسائل ریز و تیز
به عنوان والدین کودکی خردسال باید چشمان تیزبینی داشته باشید. هر چند روز یکبار روی زمین اتاق‌ها را به دقت نگاه کنید و ببینید که میخ یا سوزن یا تکه‌های کوچک اسباب‌بازی‌های شکسته یا سنجاق قفلی باز یا هر شیئ خطرناک دیگری روی زمین نیفتاده باشد.
اسباب‌بازی‌هایی که کودک با آنها بازی می‌کند نیز باید به اندازه کافی بزرگ باشند تا نتواند آنها را ببلعد (مواظب آب نبات‌ها، سنجاق یا سوزن، دانه‌های مروارید یا اشیایی نظیر این‌ها باشید.)
مواد خوراکی نظیر فندق، پسته، ذرت بو داده، تخمه یا چیزهای نظیر آن را که می‌توانند موجب خفگی کودک شوند نیز به او ندهید.
۴/ آشپزخانه
به هنگام آشپزی دسته دیگ و ماهی‌تابه را به طرفی بگذارید که او نتواند آنها را بگیرد و بکشد و روی خودش بریزد و بسوزاند.
ظرف آشغال زیر دستشویی یا کاغذهای باطله را نیز باید خیلی مواظبشان بود،
زیرا ما بدون اینکه فکر کنیم چیزهایی را در آنها می‌ریزیم که می‌توانند برای کودک بسیار خطرناک باشند.
۵/ برق
برق مسلما منبع دیگر خطر است.
پریزهایی را که همیشه از آنها استفاده نمی‌کنید با سرپوش مخصوص بپوشانید.
به این ترتیب مانع از این می‌شوید که کودک کشف کند اگر سنجاق را داخل سوراخ های یک پریز برق کند چه اتفاقی می‌افتد.
رادیو یا شوفاژ برقی یا هر دستگاه برقی دیگری را هم هیچگاه نزدیک وان حمام نگذارید.
۶/ اتومبیل
اتومبیل خطرات بسیاری برای کودکان دارد،
زیرا کودک خردسال قابلیت خاصی جهت حضور در محل‌های غیرقابل انتظار دارد و قبل از اینکه متوجه شوید وارد جاده‌ای می‌شود که مسلما برای او بسیار خطرناک است.
اگر با کودکان خردسال رانندگی می‌کنید قبل از حرکت کردن پشت سر و زیر ماشین را نگاه کنید.
به هنگام حرکت دنده عقب توجه‌تان را دو چندان کنید.
زمانی که پدر و مادران عجول بادنده عقب حرکت می‌کنند حوادث ناگوار بسیاری اتفاق افتاده است.
زمانی که پارک می‌کنید مطمئن شوید که دنده خلاص نباشد و ترمز دستی را کشیده باشید.
هنگامی که ماشین را جایی متوقف می‌کنید، شیشه‌هایش را بالا بکشید و درها را قفل کنید.
هیچگاه و هیچگاه فرزند کوچکتان را با فرزند بزرگ‌تر در ماشین نگذارید که «فقط یک دقیقه» می‌روم در این مغازه خریدی بکنم، هیچگاه!…. همیشه فرزندتان را همراهتان ببرید.
۷/ وضعیت اورژانسی
می‌توانید با شوهرتان یک وضعیت اورژانس احتمالی را بررسی کنید.
حقیقت این است که وضعیت اورژانس همیشه زمانی پیش می‌آید که انسان انتظارش را ندارد.
اکثر ما درباره اینکه اگر وضعیت اضطراری پیش بیاید چه کارهایی باید بکنیم فکر نکرده‌ایم.
مثلا اگر حادثه‌ای پیش بیاید به دکترتان تلفن می‌کنید یا به قسمت اورژانس نزدیک‌ترین بیمارستان می‌روید؟
همیشه شماره تلفن دکتر، بیمارستان، آمبولانس و آتش‌نشانی و دیگر شماره تلفن‌های ضروری را نزدیک تلفن و در داخل اتومبیل‌تان داشته باشید.
تمام افراد خانواده باید بدانند چه کاری باید بکنند.
لازم نیست این وضعیت را برای فرزندان بزرگتر‌تان نگران‌کننده جلوه دهید: این کار را با واقع‌بینی برای آنها تشریح کنید.
جعبه کمک‌های اولیه را همیشه در دسترس داشته باشید.
در این جعبه باید همیشه یک داروی ضدسم داشته باشید.
از دکترتان بپرسید که چه چیزهایی باید در این جعبه نگهداری کنید.
گذراندن دوره های کمک‌های اولیه برای شما و شوهرتان بسیار سودمند خواهد بود.
چیزهایی که در این کلاس ها می‌آموزید، مثلا تنفس دهان به دهان، ممکن است نه تنها زندگی فرزندتان بلکه زندگی خودتان را هم نجات دهد.
دو_ چگونه از کودک خود مراقبت کنیم؟
پدر و مادر باید از فرزندانشان محافظت کنند ولی نه بیش از حد.
تفاوت زیادی بین دوگونه رفتار وجود دارد.
فرزندتان احتیاج دارد که از او در مقابل حوادثی که راجع به آنها چیزی نمی‌داند حفاظت کنید، زیرا خیلی ساده لوح است.
ولی در مواردی که خطری واقعی برای او وجود ندارد به محافظت شما احتیاجی ندارد.
اگر زیاد از حد از او محافظت کنیم یا ندانیم چگونه از کودک خود مراقبت کنیم؟ تنها نتیجه‌اش ایجاد ترسی بیهوده از جهان پیرامونش خواهد بود که اطمینان و اتکا به نفس را در او از بین خواهد برد.
ممکن است در نظر گرفتن تمامی این پیش‌گیری‌ها در داخل خانه به نظر شما کار بسیار عظیمی بیاید.
در واقع چنین نیز هست. ولی زمانی که تمام این خطرات احتمالی را از سر راه او برداشتید می‌توانید کودک را با خیال راحت رها کنید تا در خانه آنجا که می‌خواهد بگردد و به کشفیات جدید دست بزند.
