تنبیه

۶۸

فرض کنید شما ظرفی پر از شیر، از مغازه ای گرفته اید.

در حال رفتن به منزل هستید؛ چون این ظرف پر می باشد،

بسیار آهسته و با احتیاط کامل حرکت می کنید؛

تا چیزی از شیر بر زمین نریزد.

در واقع اگر در این حال کسی آمد و به شما تنه زد و نصف ظرف شیر بر زمین ریخت؛

در این هنگام، دیگر شما در حرکت احتیاط نمی کنید و دیگر آهسته راه نمی روید.

بلکه بدون هیچ هول و هراسی می توانید به سرعت حرکت کنید؛ چون دیگر ترس ریختن شیر وجود ندارد.

به نظر می رسد تنبیه و دیگر رفتارهای مخرب نیز درباره فرزندانمان نیز مثل شیر در ظرف پر است.

سعی کنید فرزند شما خیال کند که ظرف حیثیت و حرمت او پر می باشد،

و باید با احتیاط کامل رفتار کند و تلاش کند کسی به او تنه نزند.

حال اگر شما آمدید و به او تنه زدید دیگر ظرف حرمت و شخصیت او تقلیل خواهد یافت،

و طبعاً دیگر نباید توقع داشته باشید که این بچه رفتارش با شما مثل سابق باشد.

تنبیه راهی برای برآورده شدن انتظارات

بیشترِ ما در انتظار تغییرِ رفتار و یا شخصیتِ فرزندان مان هستیم.

چون دوستشان داریم و بخشی از ما عمیقا می خواهد آنگونه ای باشد که ما می خواهیم.

به هر حال، گاهی به دلایلی اوضاع آنطور که ما توقع داریم جلو نمی رود.

در بیشتر مواقع وقتی ما والدین به بن بست می خوریم و شدت درد زیادی را می خواهیم تحمل کنیم از کوره در می رویم.

• چون ناکام مانده ایم!
• چون با فرزندی که در ذهن خود ساخته ام، رفتارش جور درنمی آید.

یادتان باشد؛

• گاهی چون نمی خواهیم قبول کنیم که انتظارات و توقع های بی خود داریم نوسانات رفتاری پیدا می کنیم.
• و گاهی احتمالا مشکلی درونی در ما وجود دارد که پناه می بریم به تنبیه!
• و گاهی ممکن است از روی اینکه احساس ناتوانی می کنیم، میل به پناه بردن به نیرویی مثل تنبیه بیشتر می شود.
• و گاهی هم احتمالا می خواهیم از چیزی فرار کنیم.

ما زمانی سرتسلیم در مقابل رفتارهای مخربی مثل تنبیه فرود خواهیم آورد که نیازها و شخصیت خود را نمی شناسیم و در استفاده کردن از آن ناتوانیم.

تنبیه بن‌بست‌های زیادی دارد که کاملا علمی و قابل درک هستند، که در نهایت عمیق‌ترین آسیب ها را برای افراد خانواده‌ به همراه دارد.

اگر از تنبیه و یا دیگر رفتارهای مخرب استفاده می کنید و کنترلی بر آنها ندارید، پیشنهاد می کنم با یک درمانگر صحبت کنید تا نیروی شما را به جریان بیاندازد.