۲۲
“به یکدیگر افتخار (Honor) کنیم”
جمعیت کره زمین بیش از ۷ میلیارد نفر است.
از این تعداد آدم، چند نفر به وجود شما افتخار می کنند؟
حال بیایید به این سؤال طور دیگری نگاه کنیم!
اگر فرزند ما در هر سنی از دوران زندگی خود، احساس کند در این ۷ میلیارد نفر جمعیت کره زمین دست کم دو نفر:
{پدر و مادرش} وجود دارند که به وجودش افتخار می کنند، چه می شود؟
من قول می دهم او به هیچ یک از این مواردی که گفتیم یعنی
- اعتیاد
- فساد اخلاقی
- بزهکاری
- انحرافات جنسی
- پرخاشگری
- بیماری های جنسی و روانی
- و …
کشیده نمی شود.
اساساً اینکه آدم احساس کند کسی در این دنیا هست که به وجودش افتخار می کند، احساس بسیار خوبی است!
اگر زن و شوهرها به وجود همدیگر افتخار کنند، خیانتی پیش نمی آید.
اگر زن و شوهرها به یکدیگر افتخار نکنند، بچه ها احساس می کنند این پدر و مادر اصلاً مرا دوست ندارند، افتخار کردن پیشکش آنها!
در نتیجه، این بچه مستعد اعتیاد و فساد می شود. .
با اینکه محبّت کاربرد بسیار گسترده و متنوعی دارد، اما واقعیت این است که هنوز نمی توانیم به درستی از آن استفاده کنیم!
همه ما از عشق و احساس تعلق در درون انسانها آگاهی داریم و می دانیم که عشق و احساس تعلق به طور دقیق،
یعنی تمایل به دوست داشتن و دوست داشته شدن.
اما مسئله این است که:
- چطور دوست داشته شویم و دوستداشتنی باقی بمانیم؟
- همچنین چطور عزیزانمان را همواره دوست داشته باشیم؟
راهی که به جرأت می توانم بگویم اگر درست به کار گرفته شود، از اعتیاد، فساد اخلاقی، بزهکاری، انحرافات جنسی، پرخاشگری، بیماریهای جنسی و روانی و … فرزندان این آب و خاک پیشگیری می شود.
فقط کافی است بچه ها از صمیمت عاطفی سیراب شوند
و مخزن نیاز به عشق و احساس تعلق آنها به اندازه پر شود!
البته درست، موثر و مسئولانه.
و در آخر پدر شدن و مادر شدن زیاد مهم نیست بلکه پدر و مادر ماندن است که مهم است…