۵۹
بسیاری والدین از فرزندانشان چیزی هایی می خواهند که بوی توقع و انتظار (Expect and wait) بی خود و بی جهت دارد؛
- در چیزهای مختلف،
- در موقعیتها،
- در باورها و ارزش ها،
- در رابطهها
- در …
خلاصه در جستجوی مدامِ “برآورده شدن” انتظاراتمان از آنها هستیم!
و همین توقع و انتظارات، ما را از بودن در کنار آنها دور می کند.
- ما اجازه نمی دهیم بچه ها اشتباه کنند و موقعیتها، باورها، افراد و غیره را لمس و تجربه کنند.
- ما اجازه نمی دهیم بچه ها از اشتباهات خود عبور کنند و خود را مملو از اتفاق ببینند.
در جستجو توقع و انتظار
و همین توقع و انتظار داشتن، از این که فرزندی بدون اشتباه و نقص داشته باشیم ما را ناامید و خسته مان می کند.
به نظرم هر اشتباه فرصتی را ایجاد می کند که در مورد خودمان بیشتر بدانیم و ببینیم!
اگر ما در جستجوی مدامِ آنچه که در خود گمشده است در فرزندان مان می گردیم، توقع و انتظاراتمان هر روز بیشتر و بیشتر می شود.
وقتی این جستجوی مدام را کم کنیم و با جریانِ اتفاقات جلو برویم، مطمئن باشید رابطه شما و فرزندتان فقط اتفاقاتی هستند که ما را به خودمان و درونمان نزدیکتر می کنند.
اشتباه نکنید، اشتباه کردن سرخوردگی نمی آورد.
بلکه بسیاری از اشتباه ها هستند که فقط رخ می دهند که رخ داده باشند و ما باید در میانه ی آن ها بایستیم و راهنمایی کنیم!
بچه ها باید حس کنند آشفتگی را، نگرانی را، آرامش را و “هیچ چیز” را!
گاهی اشتباه بودنِ یک اتفاق ما و آنها را به خودمان می آورد.
بنابراین در بسیاری از اوقات اشتباه کردن را باید دید و شاهد بود!
به فرزندانتان اجازه دهید اشتباه کنند و یاد بگیرند بزرگ شدن هزینه های خاص خودش را دارد.