رفتار

۶

آغاز هر کار و رفتار (Behavior)، (مثل بچه دار شدن) خاطره‌ مشترک و لذت بخش هر پدر و مادری است.
روزهایی که با شادی و لبخند، هر چند سخت، خاطرات نخستین روزهای آن را می سازند.
ما با طراحی یک روز متفاوت و هیجان انگیز می توانیم شاهد خیلی از رفتار ها و چیزهای به یاد ماندنی باشیم.

رفتار هایی همچون؛

• با هم پیاده روی کنید و خاطرات خود را تعریف کنید. یا شما خاطرات آن ها را بشنوید.
• با هم بازی کنید و حوصله به خرج دهید.
• هر کاری برای دور نشدن از آن ها خوب نه، عالی است.

خلاصه اجازه دهید که یک روز نه بلکه روزهای زیاد و متفاوت را با بچه های خود تجربه کنید.

اما همین که به مشکل یا مانعی که برای ما قابل فهم نیست برمی خوریم،

تمام روزهای خوب و شیرین برای بسیاری از ما آزاردهنده و غم‌انگیز می شود.
به هر حال احساسی که نسبت به روزهای شروع بچه دار شدن داشتیم و داریم، می‌گذرد.
بسیاری از لحظات گرانبها به طرز وحشتناکی می گذرند.

پس همانطور که آن ها بزرگتر می شوند با انجام فعالیت های سرگرم کننده کار خود را ادامه دهید.

تلخ یا شیرین، در طول زندگی آنقدر شروعها و پایان‌های مهم را تجربه می‌کنیم، که کمتر فرصتی برای به یاد آوردن آن روزها، باقی می‌ماند.

نگاه ما به رفتار های تلخ و شیرین های زندگی

اما ببینیم نگاه ما به رفتار های تلخ و شیرین روزها چه تاثیری در فرزندان مان می گذارد.

آنچه در طول زندگی بچه ها روی می دهد، برخوردهایی که پدر و مادر با آن موقعیت ها و رفتار ها داشته‌اند، فراموش نمی‌شوند.

حتی اگر در ذهن هوشیار آن ها، باقی نمانند، در ناخودآگاه آن ها، می‌مانند.
رفتار های خوب همچون دانه‌ای جوانه می‌زنند و در سالهای بعد رشد می‌کنند و رفتارهای نادرست،‌ زخم‌هایی به جان آن ها می‌زنند که اگر در ظاهر، التیام هم بیابد، جای آن را گاه تا پایان زندگی، می‌توان در رفتار ها و تصمیم‌ها مشاهده کرد.
بعضی حرف‌ها را باید بارها و بارها گفت و یادآوری کرد.

آنقدر زیاد که جدی گرفته شود و اجرا شود.

حتی وقتی هم اجرا شد، باید گفت و تکرار کرد، تا اهمیت آنها هرگز به فراموشی سپرده نشود.
مدام یادآوری کردن چیزهایی که باید ببینیم و توجه کنیم، از رفتارهایی‌ست که والدین را تحریک می کند تا به فرزندانشان نزدیک و نزدیکتر شوند.

و این نزدیک شدن نتیجه رفتار خود شماست.

پس باید شاهد رفتار خود باشیم.

پدر و مادر گراتقدر؛

• هـمـه چیز ابتدا از فکر و سپس از عمل آغاز می شود
• فکر و عمل ما تبدیل به احساس وکارکرد بدن می شود
• و احساس و کارکرد بدن در ما موجب بروز یک رفتار می شود
• و این رفتار ما را به نتیجه می رساند

پس اگر به نتیجه مطلوب خود نمی رسیم به فکرها و عمل های خود نگاه کنیم.