رابطه/ ارتباط سالم بین اعضای خانواده

رابطه (Relation) سالم مسئله پیچیده ای نیست.

توانایی ما در برآورده نمودن نیازهای خود و انجام این کار به گونه ای که دیگران را از برآورده نمودن نیازهایشان محروم نکند، قطعا می تواند ارتباط سالمی بین اعضای خانواده برقرار نماید.

به همین خاطر اگر به دنبال رابطه و فضای سالمی برای تعلیم و تربیت فرزندان خود هستیم،

باید مسئولیت برآورده ساختن درست و صحیح نیازهای اساسی را بپذیریم.

مسلماً اگر محیط خانواده که فرد در آن نفس می­ کشد، از نظر رابطه با خود و دیگران ناسالم باشد، مشغولیت­ های ذهنی ناسالمی برای فرد و اطرافیانش به وجود می آید.

یعنی وقتی اعضای یک خانواده از نظر رابطه با یکدیگر سرشار از بازخوردهای مثبت باشند و یکدیگر را درک کنند، قطعاً به نتایج مطلوب خود خواهند رسید.

و بالعکس، چنانچه این نیازها برآورده نشوند باعث رنج ما یا دیگران خواهد شد.

رابطه یعنی خودت را بشناس

برای اینکه به این نقطه برسیم، اول نیاز داریم خودمان را بشناسیم و حدودی برای خود تعریف کنیم.

دیگران هیچگاه قادر نیستند تصور کاملاً درست و نزدیک به واقعیتی از ما داشته باشند و این بخشی از زندگی ماست.

زیرا نیازها و برآورده نمودن آن ها با هم کاملا متفاوت است.

پس راحت باشید و نگران تصور دیگران از خودتان نباشید!

برای شناخت خود ابتدا باید به این مهم بپردازیم که نیازهای ما از چه سطح و شدتی برخوردار هستند و چگونه برای ارضاء آن ها باید اقدام کنیم.

نیازهای ما عبارتند از:

1. بقاء و زنده ماندن
2. عشق و احساس تعلق
3. قدرت و ارزشمندی
4. آزادی و استقلال
5. تفریح و لذت

گذشته ما گذشته اما…

من در این جا قصد ندارم تصمیم ­ها و انتخاب­ های گذشته­ شما را سرزنش کنم،

زیرا ما مدیون گذشته و اشتباهاتمان هستیم!

درست شنیدید! ما همین الان، تجربه­ ی جدید و تصمیم جدیدمان را مدیون گذشته و اشتباهات آن هستیم.

در حقیقت شروع خود از همین نقطه آغاز می­شود: پذیرش مسئولیت هر تصمیمی که در گذشته گرفته­ایم.

زیرا آنچه انتخاب کرده­ ایم غلط یا درست، بخشی از مسیر رشد و آرامش ماست.

پس مطمئناً گذشته و اشتباهات آن هر چند تلخ است، ولی می ­تواند فرصت رشد و آرامش درونی اکنون ما را رقم بزند.

به خودت تکیه کن

قصد دارم در این جا به شما گوشزد ­کنم ادامه­ برخی طرح ­ها، نقشه ­ها و ایده­ ها در زندگی آسیب ­زننده است.

این آسیب را ما خودمان انتخاب می­ کنیم.

پس حواسمان به خودمان و زخم­ هایی که به خود می ­زنیم باشیم!

هیچ ­کس در این آسیب غیر از خودمان مقصر نیست، و در چنین شرایطی امید داشتن به معجزه واهی است!

زیرا همه ­چیز از خودِ خودِ من شروع می ­شود.

در حقیقت اگر معجزه ­ای هم اتفاق بیفتد، این است که ما از درون متحوّل شویم.

پس اگر دوستدار خود و زندگی­مان هستیم، همین الان باید این عوامل آسیب­ زا را کنار بگذاریم و برای همیشه ترک کنیم.

ماهی را هر وقت از آب بگیری، تازه است!

در تعلیم و تربیت فرزندان، همه چیز به رابطه­ ما با فرزندمان بستگی دارد.

قدم اول برای رابطه، پذیرفتن مسئولیت آن است.

اما چگونه قدم اول این مسئولیت را برداریم؟ به وسیله­ برآورده نمودن نیازها.

اگر نیازها برآورده نشود، هیچ چیز درست از آب در نمی­ آید.

تنها کسی در زندگی موفق می ­شود که به راستی مسئولیت برآوردن درست و سالم نیازها را بپذیرد.

شاید ما واقعاً نیازها را برآورده می­ کنیم، اما تا زمانی که آن را در زندگی خود لمس نکنیم، هیچ فایده­ای نخواهد داشت.

وقتی رابطه­ خوبی بین اعضای خانواده برقرار باشد و آنها در کنار یکدیگر آرامش داشته باشند، مطمئناً کارها به آسانی انجام خواهد شد.

به هر حال در همین لحظه می­ توانیم از خودمان شروع کنیم: با تمام حماقت­ها، بدی­ها و انتخاب­های تلخ.

زیرا انسان­ها همیشه تلفیقی از انتخاب­های تلخ، حماقت­ های عمیق و ضعف­ های وجودی هستند.

در نهایت نیز ما مسئول آنچه که هستیم و آن­طور که رفتار می ­کنیم، هستیم.

ولی به هیچ وجه مسئول تصورات ذهنی دیگران در مورد خودمان نیستیم.

پس بی ­خود و بی ­جهت برای اثبات خود یا دفاع از خود تلاش نکنیم، زیرا نمی ­توانیم ذهنیت آنها را تغییر دهیم.

بگذاریم آنها هر طور که می ­خواهند درباره­ ما فکر کنند و هر آنچه می ­خواهند بکنند.

به نظر می ­رسد ضرب المثل:

«ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است»، تنها در صورتی کاربرد دارد که آب رودخانه سالم باشد.

بنابراین من شما را دعوت به پذیرفتن مسئولیت­ های والدانه می­ کنم،

تا در نهایت با درک و انجام درست و صحیح آنها بتوانید حالِ زندگی خود و رابطه با فرزندان­تان را خوب و خوب­تر کنید.

پس اول به خودتان خوب نگاه کنید و قدری تأمل کنید!

این کار به شما کمک می ­کند آرام بگیرید و برای شروع آماده شوید.

منوی زندگی

برای شروع یک رابطه خوب، پیشنهاد می کنم یک منوی زندگی تهیه کنید؛

در طول زندگی زمان­هایی وجود دارد که با خود می­ گوییم:

چقدر زود گذشت! پیشنهاد می­ کنم همین حالا پنج مورد از اوقات خوشی را بنویسید که مثل برق برای شما و فرزندتان گذشته ­اند.

همیشه لیستی مانند این داشته باشید و خوشی­ های زودگذری را که همراه با فرزندتان تجربه یا مشاهده می ­کنید، بلافاصله در آن یادداشت کنید.

این هنر والدانه­ شماست که با لیست کردن زمان­ هایی که با فرزندتان سپری می­ کنید و خیلی زود و در حقیقت به خوشی می­ گذرند، مواردی را پیدا کنید که علاوه بر لذت بردن او، در آینده نیز برایش مفید و سودآور باشند.

پیشنهاد می ­کنم در طول زندگی فرزند خود حتماً کارهایی را که او با اشتیاق انجام می­ دهد، فقط یادداشت کنید.

شما با این کار در حقیقت برای او گنجینه­ای فراهم می ­کنید که در زمان­های بلاتکلیفی ­اش مانند روزنه­ امید عمل خواهد کرد.

در پیدا کردن مواردی که فرزندتان از انجام آنها لذت می ­برد، هیچگاه خساست به خرج ندهید!

شما در این مرحله فقط باید ثبت کننده باشید.

کاری که باید انجام بدهید این است که هنگام دیدن شوق فرزندتان در انجام یک کار، حتی تماشای یک فیلم، نام آن فیلم را در لیست وارد کنید.

خوب است این نکته را بدانید:

انسان­های موفق از لذت­هایی که سال­های قبل تجربه کرده ­اند، برای موفقیت خود الهام گرفته ­اند.

شاید آن کار در گذشته برای آنها فقط جنبه­ تفریح داشته باشد،

ولی بعد­ها متوجه شده­ اند که جرقه­ موفقیت­شان همان لحظاتی بود که عاشق­ آن بودند.

شما والدین گرامی با در اختیار گذاشتن گنجینه­ لحظات زودگذری که اشتیاق فرزندتان را برانگیخته­ اند، در واقع این جمله را به آنها خواهید گفت:

زندگی مورد علاقه­ ات را خودت سفارش بده!

پس از همین اکنون و به تدریج نگارش منوی زندگی فرزندتان را آغاز کنید.

این کار یعنی پرداختن به نیازهای اساسی خود و فرزندان تان؛

البته قبل از شروع یک رابطه جدید با فرزندتان، حتماً و حتماً این کار را برای خودتان انجام دهید.

پس معطل چه هستید؟! منوی زندگی خودتان را همین الان بنویسید.