۱۱
فرزند ما آینه درون ماست. اگر ما هدف (purpose) داشته باشیم آن ها نیز یاد می گیرند که هدف داشته باشند.
البته برای این کار باید هوشمندانه عمل کرد.
- اگر مضطرب است، بیانگر احساس نا امنی درونی ماست؛
- اگر بیبرنامه و نامنظم است، نشاندهنده جنبهای از زندگی ماست که برای آن هیچ برنامهای نداریم!
- اگر از او ناراضی هستیم، نشاندهنده احساس عمیق بیارزشی و عدم رضایتیست که نسبت به خود داریم.
ما در زندگی هم می توانیم نقصها و هم توانمندیهای خود را به فرزندان مان انتقال دهیم و نه چیزی فراتر!
هدف مندی و یک قانون ساده
برای اینکه بتوانیم در زندگی به فرزندان مان هدف بدهیم از یک قانون ساده علمی استفاده می کنیم؛
در ۹۹ درجه سانتیگراد آب داغ هست اما در ۱۰۰ درجه در حال جوش هست و بخار تولید میکند!
میدانید قدرتی که بخار دارد میتواند یک لوکوموتیو را به حرکت در بیاورد!
دقت کنید این همه تفاوت را فقط “یک درجه” ایجاد کرد!
- حال سبک زندگی شما چگونه است؟
- لوکوموتیو زندگی خودتان را چگونه حرکت میدهید؟
- اصلاً لوکوموتیو شما حرکت میکند یا منتظر یک روز خوب هستید تا راه بیافتد؟
ماخیلی وقتها تصمیم به انجام کاری می گیریم و خوب هم تلاش می کنیم اما تلاشمان آن تلاش ۱۰۰ درجه سانتیگرادی نیست!
قبول دارید؟
پس یک مقدار فکر کنید و ببینید برای رسیدن به همین یک درجه بالاتر و دیدن نتایج متفاوت باید چه اقدامی انجام دهید؟
- مهم نیست دیگران چه می گویند!
- مهم نیست زندگی برای دیگران چه معنایی دارد!
- مهم این است که ما با جهان درونی مان چطور جهان بیرون از خودمان را می بینیم و تفسیر می کنیم.
- مهم نگاه ما به هدف زندگی ماست.
بنابراین برای منتظر نشستن و شکوفا شدن فرزندمان، حتما و حتما والدین او در زندگی باید هدف داشته باشند
وگرنه لوکوموتیو زندگی به حرکت درنمی آید.