آدم

۳

به خاطر داشته باشد:

فرزندتان در سنین کودکی شمردن بلد نیست که چند بار به او گفته اید (مثلا) مواظب لیوان شیرش باشد؛
او فقط شیرش را ریخته، همین!
به او بگویید: علی جان! دیدی شیرت ریخت؟ ببین همه جا کثیف شده!
به این طریق فرزند شما کار بد خود را درک می کند.

در صورتی که فرزند شما در حال بزرگتر شدن است این رفتار تغییر شکل می دهد. به عبارت دیگر؛

در سنین دیگر چه طور کار بد او را متذکر شویم؟

آنچه که در تمام دوران تعلیم و تربیتی فرزند ما مهم و ضروری است آن است که آن ها در هر سنی که باشند “آدم” (human) هستند؛

پس لازم نیست به او بگوئیم به بچه آدم چند بار یک حرف را می زنند.

خوب چه کار کنیم؟

خداوند تربیت آدم را در قرآن به ما یاد داده است:
در قرآن خداوند به این نکته اشاره دارد؛ من تو را “آدم” انتخاب کردم، یعنی به تو انتخاب دادم.

یعنی من چیزی خلق کردم که خودش انتخاب می کند.

چون انتخاب دادم کار خوب و بد معنا پیدا می کند.

به همین خاطر در امور تعلیم و تربیت فرزندان مان نیز فقط کافی است نتیجه کار او را نشان بدهیم.

زمانی که او را با نتیجه کارش آشنا کنیم درک می کند که خود او آزادانه دارای انتخاب است.

• داد زدن
• فحش دادن
• کتک زدن
• توهین کردن
• تحقیرکردن
• نق زدن
• سرزنش کردن
• باج دادن

بی فایده یا در دوره کوتاه مدت جواب گو است؛

• زیرا فرزندان ما” آدم” هستند و کنترل پذیر نیستند؛
• زیرا در وجود آنها چیزی به نام “انتخاب کردن” وجود دارد.

اگر با گزینه های بالا پیش برویم، آن ها را به سوی انتخاب های غلط و اشتباه سوق می دهیم.

بنابراین پیشنهاد می کنم اجازه بدهید فرزندانتان انتخاب کنند.

تمام “آدم” ها باید یک جایی نشان بدهند که می توانند انتخاب بکنند؛
خوب بعضی وقت ها غلط انتخاب می کنند، چه کار کنیم؟!
من از شما می پرسم: خدا زمانی که ما اشتباه انتخاب می کنیم با ما چه کار می کند؟
پاسخ: نتیجه کارمان را نشان می دهد و ما آن را می بینیم.

اشتباه کردی نتیجه کار خود رو ببین!!

پس می توانیم به این بگوئیم: “تربیت“.

بنابراین اگر بچه اشتباه می کند اجازه بدهید اشتباه کند منتهی نتیجه کارش را برای او تعریف کنید. نه این که خشمتان را نشان دهید.
یعنی اگر این را انتخاب کنی این نتیجه را دارد و اگر این را انتخاب کنی این نتیجه را دارد؛ حالا انتخاب کن.
پدر و مادران عزیز! “انتخاب کردن دلیل اشرف مخلوقات بودن ماست.”
به فرزندانتان تا قبل از سن بلوغ انتخاب کردن را یاد بدهید زیرا بعد از آن آسیب های انتخاب هایشان جدی و جدی تر می شود.
فراموش نکنید که این کار قدم اول برای یاد دادن “مسئولیت پذیری” به بچه ها است.