بازی

۴

با فرزندان خود به هر نحوی که شده بازی (Play) کنید و با آن ها بخندید.

کارهایی همچون لبخند و خنده ماده ای به نام اندروفین را در مغز آزاد می کند

که باعث می شود کل روز احساس سرحال بودن کنید.

تحقیقات نشان می‌دهد بچه هایی که والدینشان با آنها بازی می‌کنند

در بزرگسالی از رشد مغزی و بهره هوشی بیشتری برخوردار می‌شوند.

 یکی از نیازهای اساسی بچه ها

بازی جزء جدانشدنی زندگی هر فرزند است که تاثیر بسزایی در رشد روانی و فردی او دارد.
شاید به نظر بزرگترها بی‌اهمیت باشد، اما نقش زیادی در یادگیری مهارتهای فردی و اجتماعی فرزند دارد.
با اینکه امروز بیشتر فرزندان ما تک فرزند هستند و درون خانواده خود، همبازی ندارند، لازم است

در چنین خانواده‌هایی والدین حتما در بازی‌های فرزند خود شرکت کنند.
علاوه بر اینکه پدر و مادر باید با فرزند خود بازی کنند،

لازم است زمینه تعاملات فرزند خود با سایر بچه های هم سن و سال او را هم فراهم کنند.
بازیهای فرزند ما محدود به سن خاصی نیست، نوزاد از ابتدای تولد نیازمند تعامل است

و از همین طریق حواس او تقویت شده و هوش او رشد می‌کند و افزایش می یابد.
بازی در پرورش ذهن او نقش قابل توجهی دارد و همان قدر که فرزند ما به خوردن و خوابیدن نیاز دارد، بازی کردن را نیز لازم دارد.
تاثیر بازی بر آموزش مهارتها و یادگیری بسیار بیشتر از آموزش‌های رسمی و خشک است.

در خصوص نوع آن باید گفت:

والدین نباید نوع آن را برای فرزند خود تعیین کنند، بلکه تنها باید شرایط را برای او فراهم کنند تا از تعاملات خود لذت ببرد.
بهتر است در سنین قبل از دبستان بیشتر به صورت بازیهای حرکتی و همراه با جنب و جوش و فعالیت بدنی باشد.
در سنین بالاتر که فرزند شما وارد دوران یادگیری می‌شود، باید بازی‌ها به سمت بازی‌های فکری بروند.
بنابراین بازی یکی از اساسی ترین امور تربیتی و نقش تعیین کننده ای در رشد و خلاقیت فرزندتان به شمار می رود.